Sinds zijn eerste professionele productie Natieven in 1989 kan het oeuvre van Feri de Geus worden betiteld als multidisciplinair: dansers die spreken, acteurs en zangers die dansen etc. De eerste jaren werkte hij in een collectief Coup d’Amour met de succesvolle producties  La Forteresse en Zondag en het collectief gemaakte Rien.

 

Natieven, de eerste productie, was onmiddellijk succesvol. Het tableau was zeer bijzonder: drie dansers, twee zangers en vijf duiven. De voorstelling gaat op een bijzondere wijze over het thema liefde. Het eerste deel of proloog van de voorstelling is geïnspireerd op het verhaal van de feniks en werd apart gepresenteerd op het choreografenconcours in Groningen (1990). Het won er de Publieksprijs. De proloog Natieven is sindsdien regelmatig opgevoerd in een uitgewerkte versie voor vijf dansers en gepresenteerd door studenten van de Codarts dansacademie in Rotterdam (1993 en 1999). In 2003 werd Natieven deel van het repertoire van het Phenduka Dance Theatre in Durban, Zuid-Afrika. Het werd opgevoerd in culturele centra in de Kwazulu Natal provincie.

“Met Natieven presenteert Feri de Geus een sterke voorstelling.”
“…De drie [mannen] met naakte torso’s voeren een wonderlijke choreografie uit op het smalle vlak van houten pilaren, overtuigend en krachtig…”
“…Na een paar minuten komen er Afrikaanse a-cappela stemmen en de dans wordt rijk in variatie en het ritme zweept verder op. De drie verlaten hun smalle oppervlak en ontmoeten elkaar in de ruimte. De sfeer tussen hen is uitdagend, brutaal en een tikje homo-erotisch…”
“…een van de vrouwelijke zangers hangt op haar kop aan de nek van een man en ze zingt ‘Ein Freund, ein guter Freund, das ist das höchste was es gibt auf der Welt’. Maar deze mannen lijken hun eigen weg te gaan en wachten niet op deze vrouwen…”
Volkskrant, Gerdie Snellers

La Forteresse is geïnspireerd door het informele en transparante van het medium film zoals gebruikt door de Franse cineast Jean Luc Godard. De choreograaf zoekt dit in het medium dans en theater. Er is geen verhaal, alleen een concept gebaseerd op hoe men dans laat ontstaan als fantasie en ook weer afbreekt. Het boek Vrouw in het Zand van Kobo Abe en de beroemde filmversie dienen als handvat voor verschillende beelden die doorgaans te maken hebben met het zowel krachtdadige als intieme gevecht tussen de sexen. Cryptische tekst, livemuziek en honderd zandzakken zetten de toon die eerder reflectief dan verbeeldend is.

“Uitbarstingen van energie, stille ingetogenheid, soepele katachtige bewegingen: een dynamisch toneel vol verrassende wendingen. De risico’s van de dansers zijn adembenemend: een timing in fracties van seconden.”
Brabantia, Frans Mulder

“Er wordt veelvuldig gesproken. Ze moedigen elkaar aan, dagen uit, jutten elkaar op en nemen elkaar in de maling. De speelsheid waarmee het gebeurt is verfrissend: een dartelende bende. Het tempo is hoog en de timing precies.”
Telegraaf, Chris Houtman,

 

Rien, een jachtspel in drie delen geïnspireerd op het levenswerk van de populaire tekenaar Rien Poortvliet.
De video toont een duet uit de productie. Het is opgenomen in HD en was daarmee het allereerste  dansfragment opgenomen in HD in Nederland.

 

Zondag is gebaseerd op de roman Fratelli van Carmelo Samona, naar aanleiding van dubieuze behandeling van psychiatrische patiënten in de zeventiger jaren in Italië. Samona beschrijft de relatie tussen een gezonde man en zijn mentaal gehandicapte broer die samen een appartement bewonen. Beiden lijken hun eigen taal te spreken en vooral de ‘gezonde’ broer tracht liefdevol in de gedachtewereld van zijn broer te komen door samen fysieke opdrachten in het huis te doen. De relatie tussen de broers wordt gereflecteerd en verdiept door de aanwezigheid van een vrouw. De voorstelling heeft een filmisch karakter doordat het publiek op een rijdende tribune inzoomt op verschillende kamers in het appartement.

“…Zondag is heerlijk en amusant danstheater. De speelse bijdrage van de broers en het dramatische innerlijke conflict van de vrouw komen samen in een evenwichtige voorstelling die toepasselijk de verschillende karakters en stemmingen verbeeldt…”
Algemeen Dagblad, Roy van der Graaf

“…De Geus creëert niet alleen mooie vloeiende en atletische dans maar bezit ook de kwaliteit betekenis aan beweging te geven. Het gebruik van een rijdende tribune, die het publiek vanuit alle hoeken laat meegenieten geeft een extra dimensie aan Zondag…”
Utrechts Nieuwsblad, Alette van Doggenaar

“…Het leven van twee broers krijgt vorm via een spirituele bewegingstaal met prachtige ingenieuze componenten. De relatie tussen beide broers is intens en ontwikkelt als een twee-eenheid die zich uitdrukt in speelse, irritante, cynische maar ook steunzoekende momenten. Hun eigen ontwikkelde realiteit wordt verstoord door een vrouw die de beslotenheid van hun woning binnendringt. Zij wil deel zijn van hun spel om zo met haar eigen seksuele frustraties af te rekenen. De dansers Fabian Galama, Andreas Denk en actrice Eva van Heijningen spelen hun rol overtuigend en met een goed gedoseerde humor om de zaken in perspectief te plaatsen…”
NRC Handelsblad, Ine Rietstap